Kieran werd op zijn 35ste getroffen door een verontrustende mix van nostalgie, spijt, claustrofobie, leegte en angst. Ondanks, of was het dankzij, dat hij alles had wat zijn hartje begeerde werd hij geconfronteerd met de existentiële vragen van de midlife.
Kieran Setiya is hoogleraar in de filosofie en hij gebruikte zijn kennis van de filosofie om het hoe en waarom van die gevoelens de verklaren. Zijn antwoord? Gevoelens als nostalgie, spijt, claustrofobie, leegte en angst die we tijdens de midlife ervaren worden veroorzaakt doordat:
- we minder opties hebben in het leven
- we beseffen dat we dromen moet opgeven
- we ons moeten neerleggen bij de fouten die er gemaakt zijn
Britse onderzoekers vonden eerder al dat tevredenheid met het eigen leven de vorm heeft van een U en dat het dal zich gemiddeld rond het 46e levensjaar bevindt. Een Duitse econoom concludeerde uit zijn onderzoek dat dit komt omdat jonge mensen optimistische verwachtingen hebben, en dat de mislukking daarvan in het midden van het leven pijnlijker wordt gevoeld dan aan het einde, als mensen berusting en dankbaarheid hebben ontwikkeld.
Setiya stelt:
“Wat pijn doet, is dat ons eigen leven niet meer als een optie aanvoelt”
Dat klinkt heftig. En dat is het ook.
Gelukkig geeft onze filosoof ook aan hoe we er het beste mee om kunnen gaan en kunnen voorkomen dat er crisis volgt. Helder nadenken. Beantwoord voor jezelf de vraag: Waar ligt de voldoening van het leven?
Volgens hem gaat het daarbij om inspanningen die waarde hebben vanwege de inspanning. Dit zijn dingen die je ook nog wilt doen wanneer er geen problemen en verplichtingen zouden bestaan. Setiya noemt dit existentiële waarden. Setiya stelt ook dat het uitgerekend deze activiteiten zijn die het moeten ontgelden in de hectiek van alledag, de druk van verplichtingen en noodzakelijkheden die bij de midlifeperiode horen.
Dus?
Je moet er tijd voor maken. Voor die waarden. In je werk, in je relatie, in je vrije tijd. Hij meent dat hoe meer tijd je daarvoor vrij maakt, hoe geringer de kans op een crisis in de midlife is.
Dat klinkt best simpel.
Maar blijkbaar is het niet zo simpel. Anders zouden we geen probleem ervaren in de midlife. Toch? Dat er toch problemen zijn komt volgens mij omdat de meeste van ons niet weten wat onze (existentiële) waarden zijn.
Weet jij dat? Wat zou jij willen doen wanneer je geen verplichtingen zou hebben? Welke zaken hebben waarde voor jou? De filosoof kwam achter zijn existentiële waarden door diepgravend onderzoek bij hem zelf. Vind je het lastig om dit bij jezelf te onderzoeken? Gelukkig zijn er ook (eenvoudigere) alternatieven.
Namelijk een persoonlijke reis die Life Safari heet.
Daarin ontdek je welke vijf dingen er voor jou echt toe doen en die toe te passen in je leven. Resultaat? Als je weet wat voor jou belangrijk is, wat jouw waarden zijn, weet je ook waaraan je je kostbare tijd dient te besteden.
Bron: Het dal dat midlifecrisis heet en hoe je er mee omgaat.